نشریه مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران فصلنامه ای با دسترسی آزاد است که از سیاست داوری دو سو ناشناس تبعیت می کند. این نشریه با هدف انتشار تحقیقات نظری و تجربی در حوزه علوم اجتماعی به طور عام و شناسائی مسائل اجتماعی جامعه ایران و ارائه راهکارهای عملی برای آن به طور خاص؛ مبادرت به انتشار مقالههای پژوهشی (مستخرج از طرحهای تحقیقاتی و رساله های دکتری) و مقالات تحلیلی می نماید. این نشریه در انتشار مقالات از سیاست ها و دستورالعمل های کمیته اخلاق (COPE) پیروی می کند.
ناشر: انتشارات دانشگاه تهران
نوع اعتبار: علمی (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری)
شماره مجوز علمی: 3/18/197523
توالی نشر: فصلنامه
نوع مقالات: پژوهشی، ترویجی و مروری
نوع داوری: دو سو ناشناس (تعیین سه داور، تائید دو داور برای پذیرش مقاله الزامی است)
میانگین بازه زمانی بررسی اولیه مقالات دریافتی: حدود دو هفته
میانگین بازه زمانی فرایند داوری و پذیرش مقالات: 8 تا 16 هفته، حداقل دو داور
نوع انتشار: الکترونیکی
نرخ پذیرش مقالات: 25 درصد
ضریب تاثیر نشریه: ISC: https://jcr.isc.ac/jDetails.aspx
هزینه بررسی و انتشار: هزینه داوری 1500000ریال و هزینه نشر 7500000 ریال (7500 کلمه)
حقمؤلف (کپیرایت) مقالات: نشریه تابع قوانین بینالمللی حق نشر همگانی کرییتیو کامنز است. حقمؤلف مقالات از آن نویسندگان است و نویسندگان مالک و صاحب حقمؤلف اثر خود هستند.
کمیته بینالمللی اخلاق نشر (کوپ): نشریه با احترام به قوانین اخلاق نشر، تابع راهنماها، اصول و قوانین کمیتۀ اخلاق در انتشار (COPE) است و از آییننامۀ اجرایی قانون پیشگیری و مقابله با تقلب در آثار علمی پیروی میکند.
نرم افزار مشابهت یاب: همتایاب و سمیمنور
نوع دسترسی به مقالات: آزاد و رایگان. هیچ مانع مالی، قانونی یا فنی برای دسترسی به مقالات این نشریه وجود ندارد.
در راستای اهداف، چشم انداز و سیاست های نشریه و با هدف استفاده از توانایی های علمی و توسعه همکاری های پژوهشی، بین نشریه علمی «مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران» و انجمن علمی «جامعه شناسی ایران»؛ تفاهم نامه همکاری منعقد شد.
از مراکز دانشگاهی و پژوهشی درخواست می شود اصالت «گواهی پذیرش مقاله» صادر شده به نام فصلنامه را حتما از طریق ایمیل نشریه به ادرس jisr@ut.ac.ir استعلام کنند.
صفحه 451-468
10.22059/jisr.2024.377779.1516
حمزه نوذری
صفحه 469-494
10.22059/jisr.2024.386485.1563
غلامرضا غفاری
صفحه 495-514
10.22059/jisr.2024.380941.1531
مهدی حامدیان راد؛ نوح منوری