جامعه شناسان ایرانی و پیش بینی تغییرات نهاد خانواده در ایران (یک مطالعه انتقادی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه جامعه‌شناسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران. ایران

2 گروه جامعه‌شناسی، دانشکدۀ علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

10.22059/jisr.2022.347277.1331

چکیده

یکی از مشکلات جوامع امروزین پیچیدگی روزافزون و به تبع آن خودبسندگی و استقلال نهادها برابر عاملین اجتماعی است. در فرایند مدرنیزاسیون، نهادها، عینیتی مستقل از کنشگران پیدا می کنند. این پیچیدگی فرایند مدیریت جامعه را دچار مسائلی می‌کند که توجه به آینده و پیش‌بینی روندها و فرایندها را می‌طلبد. پیش‌بینی، یکی از خواص فراموش شده علم در جامعه‌شناسی ایرانی است. به گونه‌ای که تقریبا جامعه‌شناسی در ایران طی چهاردهه گذشته کوششی برای اعلان آینده پیرامون نهادی خاص و با تغییراتی در یک حوزه نداشته است. با این وجود به صورت ناخودآگاه، جامعه‌شناسان پیش‌بینی‌هایی داشته‌اند که محقق شده است. برخلاف جریان غالب جامعه شناسی در جهان که آینده نهادهای اجتماعی از جمله خانواده بیشتر مورد توجه بوده است، جامعه شناسان در کشور ما، بیشتر پدیده­هایی که نماد تغییرپذیری جامعه هستند، همچون انقلاب­ها و جنبش­های اجتماعی را به­عنوان انواع مختلفی تغییرات اجتماعی مورد مطالعه قرار داده اند. این مقاله بر آن است با بررسی نگاه جامعه‌شناسان ایرانی پیرامون تغییرات خانواده ایرانی که در مقالات آنان منعکس شده است، آن‌چه در لابلای متون به عنوان نگاه به آینده خانواده ایرانی بوده است را دسته بندی و احصا نماید.
برای پاسخ به این سؤال که «جامعه‌شناسان ایرانی چه پیش‌بینی‌هایی دربارۀ خانوادۀ ایرانی در ابعاد ازدواج، بعد خانواده و طلاق داشته‌اند» بهترین روش استفاده از تحلیل شکاف است که ابتدا در فضای مهندسی و به‌مرور زمان در مطالعات بازار استفاده شد.
در ایران با دو نوع نگاه به آینده روبه‌رو هستیم. اولین مدل کار محققان آینده در دهۀ اخیر است که در پنج سال پیش قدرتمندتر شده است. جامعه‌شناسان نگاه دیگری به آینده دارند. آن‌ها تقریباً هرگز ادعای پیش‌بینی نکرده‌اند، اما دربارۀ رویدادهای آینده به‌ویژه درخصوص خانواده ابراز نگرانی کرده‌اند. در میان تمام نظریه‌های جامعه‌شناسان دو مورد را می‌توان به‌وضوح بیان کرد؛ اول اینکه هیچ‌یک از آن‌ها ادعا نکرده‌اند آیندۀ خانواده را پیش‌بینی می‌کنند، حتی اگر در عمل چنین کرده باشند. نکتۀ بعدی این است که هیچ‌کدام از آن‌ها از روش‌های متعارف آینده‌نگر در دنیای امروز استفاده نکرده‌اند. البته بخش قابل‌توجهی از روش تحقیق آینده‌پژوهان نیز برگرفته از جامعه‌شناسی است. جامعه‌شناسی سنتی غنی در مطالعات آیندۀ جهان معاصر است. با وجود این، در حوزۀ روش کسانی که از آیندۀ خانواده صحبت کردند، به‌صراحت از روش آینده‌نگر سخنی نگفتند.
جامعۀ ایران را برخلاف آنچه شناخته شده است، می‌توان با مطالعه‌ای پیمایشی پیش‌بینی کرد. این موضوع در حوزۀ خانواده نیز کاملاً مشهود است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Iranian Sociologists and Predicting Changes in the Family Institution in Iran (A Critical Study)

نویسندگان [English]

  • Zeynab Kavehfirouz 1
  • Mohammad Reza Javadi Yeganeh 2
  • Mohammad Aghasi 1
1 Department of Sociology, Faculty of Literature and Human Sciences, Khwarazmi University, Tehran. Iran
2 Department of Sociology, Faculty of Social Sciences, University of Tehran, Tehran. Iran
چکیده [English]

The increasing complexity and, as a consequence, the self-sufficiency and independence of institutions relative to social agents is one of the problems of contemporary societies. In the course of modernization, institutions attain an objectivity that is independent of their actors. This complexity of the community management process creates issues that necessitate a focus on the future and an ability to anticipate trends and processes. Prediction is one of the neglected scientific properties in Iranian sociology. In such a way that sociology in Iran has not made an endeavor in the past fourteen decades to predict the future of a particular institution or field change. Nevertheless, sociologists have made accurate predictions unconsciously. In contrast to the prevailing trend of sociology in the rest of the world, where the future of social institutions, including the family, has received more attention, sociologists in our country have studied a variety of social changes, including revolutions and social movements. This article seeks to analyze the Iranian sociologists' perspectives on the changes in the Iranian family as reflected in their writings, in order to classify and quantify their views on the future of the Iranian family.
To answer the question posed above, “what predictions have Iranian sociologists made regarding the Iranian family in terms of marriage, family size, and divorce?” The most effective method is gap analysis, which was initially utilized in engineering and has since been adapted for use in market research.
In Iran, there are two distinct perspectives on the future. The first model is the result of a decade’s worth of work by futurists, which has grown increasingly potent over the past five years. Sociologists have a unique perspective on the future. They have rarely claimed the ability to predict the future, but they have expressed concern about family-related future events. Among all sociological theories, two instances can be stated with clarity. First, none of them have claimed to be able to predict the family’s future, even if they have done so in the past. Next, none of them employed conventional futuristic methods in today’s world. Yet, a substantial portion of future researchers’ research methods are derived from sociology as well. Sociology is a diverse tradition in contemporary world studies of the future. In the sphere of method, however, those who discussed the future of the family did not explicitly mention the futuristic method.
Contrary to popular belief, Iranian society can be foretold through survey research. This is also evident in the realm of the family.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Iranian Sociologists
  • Prediction
  • Family
  • Social Changes
  • Future
  • اباذری، یوسف (1381). فروپاشی خانواده. نشریۀ آفتاب، 2(19)، 32-41.
  • آزادارمکی، تقی (1395). تغییرات، چالش‌ها و آیندۀ خانوادۀ ایرانی. تهران: تیسا.
  • باومن، زیگموند (1387). عشق سیال. ترجمۀ عرفان ثابتی. تهران: ققنوس.
  • تورن، آلن (1400). بازگشت کنشگر. ترجمۀ سلمان صادقی‌زاده. تهران: ثالث.
  • حاجیانی، ابراهیم و رضایی، علی‌اکبر و فلاح‌زاده، میرزا عبدالرسول (1391). اعتماد اجتماعی به مدیریت شهری و عوامل مؤثر بر آن. مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، 1(2)، 55-90.
  • حاجیانی، ابراهیم (1386). مطالعات آینده و نقش آن در بررسی‌های استراتژیک. فصلنامۀ راهبرد، 45، 280-299.
  • حاجیانی، ابراهیم (1390). معیارهای ارزیابی روش‌شناختی تکنیک‌های مطالعات آینده. آینده‌پژوهی، 20(59)، 75-105.
  • حاجیانی، ابراهیم و اخلاقی، آزیتا (1389). آینده‌نگری تحولات ساختار خانواده. همایش ملی آینده‌پژوهی مسائل خانواده در ایران. مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام.
  • زایدرفلت، آنتون (1400). جامعۀ انتزاعی. ترجمۀ محمود عبدالله‌زاده. تهران: ثالث.
  • شکربیگی، عالیه (1390). مدرن‌گرایی و سرمایۀ اجتماعی (درآمدی بر جامعه‌شناسی خانواده در ایران). تهران: جامعه‌شناسان.
  • عاملی، سعیدرضا (1390). مطالعات جهانی‌شدن؛ دوفضاییشدن‌ها و دوجهانیشدنها. تهران: سمت.
  • عباس‌زاده، محمد، علیزاده اقدم، محمدباقر و اسلامی بناب، سید رضا (1391). بررسی رابطۀ بین سرمایۀ اجتماعی و آنومی اجتماعی. مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، 1(1)، 145-172.
  • عبدی، عباس و گودرزی، محسن (1396). صدایی که شنیده نشد. تهران: نشرنی.
  • قانعی‌راد، محمدامین (1396). زوال پدرسالاری؛ فروپاشی خانواده یا ظهور خانوادۀ مدنی؟. تهران: نقد فرهنگ.
  • کیوی، ریمون (1380). روش تحقیق در علوم اجتماعی. ترجمه عبدالحسین نیک‌‍‌گهر. تهران: توتیا.
  • لبیبی، محمدمهدی (1393). خانواده در قرن بیست و یکم. تهران: علم.
  • محسنی، منوچهر (1374). آگاهی‌ها، نگرش‌ها و رفتارهای اجتماعی و فرهنگی ایرانی. تهران: شورای فرهنگ عمومی کشور.
  • میچل، ملانی (1400). سیری در نظریۀ پیچیدگی. ترجمۀ رضا امیررحیمی. تهران: نشر نو.
  • وکیلی، شروین (1389). نظریۀ سیستم‌های پیچیده. تهران: نقد افکار.

 

  • Abazari, Y. (2002). Family breakdown. Aftab, 2(19), 32-41. (In Persian)
  • Abbaszadeh, M., Alizadeh Aghdam, M. B., & Eslami Bonab, S. R. (2012). A Studying the relations between social capital and social anomy. Quarterly of Social Studies and Research in Iran, 1(1), 145-172. (In Persian)
  • Abdi, A., & Gouderzi, M. (2016). A voice that was not heard. Tehran: Ney Publishing. (In Persian)
  • Abercrombie, N. (2007). Sociology. Translated by: H. Jalili. Tehran: Nashre Ney. (In Persian)
  • Ameli, S. R. (2012). Globalization Studies; Two-spatializations and two-worldizations. Tehran: Samt. (In Persian)
  • Azadaramaki, T. (2016). Changes, challenges and future of the Iranian family. Tehran: Tisa Publications. (In Persian)
  • Bauman, Z. (2008). ‎Liquid love on the frailty of human bonds. Translated by: E. Sabeti. Tehran: Qaqnoos. (In Persian)
  • Hajiani, E. (2006). Future studies and its role in strategic reviews. The Scientific Journal of Strategy, 15(3), 280-299. (In Persian)
  • Hajiani, E. (2019). Methodological evaluation criteria of future study techniques. Strategy Quarterly, 20(59), 75-105. (In Persian)
  • Hajiani, E., & Akhlaghi, A. (2009). Foresight of changes in family structure. National Conference on Family Issues in Iran. Strategic Research Center of Expediency Analysis Council. (In Persian)
  • Hajiani, E., Rezaei, A. A., & Falahzadeh, M. A. R. (2012). Social Confidence in Urban Management and the Factors Affecting It. Quarterly of Social Studies and Research in Iran, 1(2), 55-90. https://doi.org/10.22059/jisr.2012.36556 (In Persian)
  • Labibi, M. M. (2014). Family in the 21st century. Tehran: Elm. (In Persian)
  • Legkauskas, V., Stankevičienė, D(2009). Premarital Sex and Marital Satisfaction of Middle Aged Men and Women: A Study of Married Lithuanian Couples. Sex Roles60, 21–32.
  • Mitchell, M. (2021). Complexity: A guided tour. Translated by: R. Amirrahimi. Tehran: Nashre Now. (In Persian)
  • Mohseni, M. (1975). Iranian social and cultural awareness, attitudes and behaviors. Tehran: General Culture Council of the Country. (In Persian)
  • Qaneirad, M. A. (2016). Decline of patriarchy; The collapse of the family or the rise of the civil family?. Tehran: Naqd Farhang Publications. (In Persian)
  • Shekarbeigi, A. (2019). Modernism and social capital (introduction to the sociology of the family in Iran). Tehran: Sociologists. (In Persian)
  • Touraine, A. (2021). Return of the actor: Social theory in postindustrial society. Translated by: S. Sadeghizadeh. Tehran: Saless. (In Persian)
  • Vakili, Sh. (2010). Theory of complex systems. Tehran: Naqdafkar publishing company. (In Persian)
  • Zijderveld, A. (2021). The abstract society: A cultural analysis of our time. Translated by: M. Abdullahzadeh. Tehran: Saless. (In Persian)