شبکه‌های جهانی ارتباطی (توییتر) ظرفیتی برای تقویت سرمایۀ اجتماعی بین‌المللی (روایتگری ایران در برجام در مقطع خروج آمریکا برای تقویت سرمایۀ اجتماعی)

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم ارتباطات واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی

2 استادیار گروه علوم ارتباطات اجتماعی واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی

چکیده

توییتر شبکۀ جهانی ارتباطی است که در عصر کنونی به ابزاری برای دیپلماسی و ارتقای سرمایۀ اجتماعی بین‌المللی کشورها بدل شده است. توییتر نقش مهمی در عرصۀ سیاست خارجی آمریکا به‌خصوص پس از برجام ایفا کرده است. از آنجا که برجام به‌عنوان مهم‌ترین دستاورد دیپلماسی ایران در معرض خطر است، در این میان به مدد رشد فناوری ارتباطات، کمک شایانی به دیپلماسی ایران شده است. سؤال اصلی این است که آیا نقش توییتر در قدرت دیپلماسی ایران در برجام، ظرفیتی برای تقویت سرمایۀ اجتماعی بین‌المللی در زمان خروج آمریکا از برجام است. این مقاله با روش تحلیل محتوای کیفی روی توییت‌های 2018 رهبران سیاسی ایران و آمریکا (ترامپ، پمپئو و بولتن از آمریکا، و آقای خامنه‌ای، حسن روحانی و جواد ظریف از ایران) انجام گرفت. درمجموع بالغ بر 5700 توییت با استفاده از نرم‌افزار مکس کودا 18 بررسی شد. تحلیل محتوای توییت‌ها با اتکا به رویکرد روایتگری راهبردی و قدرت نرم نشان داد ایران در راستای ترمیم نگرش‌ها، اعتمادزایی و هویت‌سازی که عناصر جدی در تولید سرمایۀ اجتماعی بین‌المللی هستند، دیپلماسی فعالی را در جهت تأثیرگذاری بر اقدام آمریکا در خروج از برجام تعریف کرده است. تأکید بر شبکۀ ارتباطی جهانی و ترویج این مهم با اتکا به منابع تولید سرمایۀ اجتماعی، تصویر تازه‌ای از دیپلماسی را در سطح جامعۀ بین‌المللی ایجاد کرده است. این مهم بستری برای تقویت سرمایۀ اجتماعی بین‌المللی در راستای همکاری و کاهش تنازعات است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Global Communication Networks (Twitter) to Strengthen International Social Capital

نویسندگان [English]

  • Zahra Nejadbahram 1
  • nazanin malekikian 2
  • Sarvenaz Torbati 2
1 PhD Candidate of Social Communication Sciences, East Tehran Branch, Islamic Azad University
2 Assostion professor Department of Social Communication in communication of, East Tehran Branch, Islamic Azad University
چکیده [English]

Introduction: Twitter is a global communication network that has become an instrument of diplomacy and promotion of international social capital of countries in the current era. Twitter has played an important role in US foreign policy, especially after the JCPOA. The problem is that the JCPOA, as the most important achievement of Iranian diplomacy, is in danger. In the meantime, Iranian diplomacy has achieved a good result with the help of the growth of communication technology. The main question in this paper is “what role does Twitter play in the power of Iranian diplomacy in the JCPOA, a capacity to strengthen international social capital when the United States withdraws from it?”
Method: The research method of this paper is a qualitative content analysis of the tweets of the political leaders of Iran and the United States. A total of 5700 tweets were analyzed using Maxqda 18 software. Based on the strategic narrative approach and soft power, the analysis of the content of the tweets shows that Iran has defined an active diplomacy to influence the United States in withdrawing from the JPCOA to restore attitudes, trust, and identity, which are important elements in producing international social capital.
Findings: Promoting this important cause by relying on the sources of social capital production has created a new image of it in the international community. The main elements of social capital, i.e. participation and trust, have the ability to spread in the international space. The use of the same elements allows the concept of soft power, formed in the form of elements such as politics, culture and values, to be used with these resources. Finding and creating new dimensions. This has serious implications in the context of participation. The higher the level of government participation in international organizations, treaties and institutions, the greater the effectiveness of social capital, is worth considering (Mushirzadeh &Vaseinejad, 2018). Its dynamics is based on the goodwill of members to reciprocate positive interactions (Bigart & Deliberg, 2004). It is also a social capital for international security (Shirkhani & Vaseizadeh, 2012). Considering the importance of building trust, it is a ubiquitous category that can be effective in using international social capital for communication networks.The Iranian narrative about itself, the United States, and the JCPOA has been active in the context of generating soft power in the form of partnership development and trust as two effective factors for generating soft power. In other words, as international trust and the participation of countries in the international arena can be considered in the context of the soft power of these countries. Soft power is generated on the basis of trust and trust is a prerequisite for soft power (Moshirzadeh & Vaseinejad, 2018).
Conclusion: Iran ultimately seeks a position (of equality based on mutual respect) and seeks to create or promote an alternative order that serves its national interests rather than the prevailing order (acting in accordance with international law rather than coercion). The success of the Iranian narrative requires the deliberate creation and dissemination of the narrative in the new media ecosystem, on behalf of Twitter, and maximizing its impact on the audience (persuasion). This requires adopting a point of view and a method based on a systematic scientific method, because trial and error in the new media ecosystem-and especially in the current situation-can be costly not only for Iran but for the entire world. Iranian foreign policy relies on the triangle of nationalism, Islamism, and commitment to the structure of government in the modern world to explain self-awareness and to guide governments and nations toward a true image.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Narrative
  • Diplomatic power
  • JCPOA
  • Twitter
  • USA
  • Iran
  • International
  • Social Capital
  • آل‌غفور، سید محسن، کاظمی، احسان و فرشاد رومی (1397)، «امکانات تئوریک پدیدارشناسی در فهم سیاست خارجی؛ با نگاهی به سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»،پژوهش­های راهبردی سیاست، شمارۀ 71: ۲۶-96.
  • حسنی‌فر، عبدالرحمن و مجید عباس‌زاده مرزبالی (1400)، «فضای مجازی چالش هویت‌یابی قومی و راهکار آن»، فصلنامۀ ژئوپولتیک، شمارۀ 61: 178-213.
  • سلمانی ‌جلودار، یونس، برزگر، کیهان، ذاکریان، مهدی و حمید احمدی (1398)، «بررسی تأثیر برجام بر سیاست و راهبردهای منطقه‌ای ایران: تداوم یا تغییر»، فصلنامۀ ژئوپولتیک، شمارۀ 3: 172-202.
  • سلیمی، حسین و پیمان وهاب‌پور (1397)، «دیپلماسی؛ بازنمایی سیاست خارجی ایران در توییتر»، فصلنامۀ دانشگاه علامه طباطبایی، شمارۀ 4: 45-50.
  • شفیعی سروستانی، فاطمه، ایزدی، فؤاد و سعیدرضا عاملی (1394)، «دیپلماسی عمومی رژیم صهیونیستی در قبال آمریکا از منظر شبکه و روایت»، فصلنامۀ قدرت نرم، شمارۀ 11: 111-138.
  • شیرخانی، محمدعلی و نسیم‌السادات واسعی‌زاده (1391)، «سرمایۀ اجتماعی و امنیت بین‌الملل»، فصلنامۀ سیاست، شمارۀ 2: 113-128.
  • عرفان‌منش، محمدامین، حسینی، الهه و سحر حبیبی (1397)، «تحلیل توییت مقاله‌های علمی در توییتر»، فصلنامۀ مطالعات ملی کتابداری و سازماندهی مطالعات، شمارۀ 3: 68-80.
  • احمدی، یعقوب و پروین علی‌پور (1398)، «شبکه‌های اجتماعی، گزینش عقلانی و مشارکت سیاسی»، فصلنامۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، شمارۀ 1: 33-57.
  • فرزعلیان، الهه، گنجی، محمد و محسن نیازی (1398)، «بررسی نقش سرمایه‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در گرایش شهروندان به سبک زندگی نشاط محور»، فصلنامۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، شمارۀ 2: 379-410.
  • مشیرزاده حمیرا و نسیم‌السادات واسعی‌زاده (1397)، «سرمایۀ اجتماعی بین‌المللی: اعتماد، مشارکت و شبکه‌ها در جامعۀ بین‌الملل»، فصلنامۀ سیاست، شمارۀ 1: 175-195.
  • نعمت‌الهی، پویا، سلطانی، علیرضا و بهروز کاوه‌ای (1396)، «موضع‌گیری رویترز، فاینتشال تایمز و بلومبرگ درمورد صنعت نفت ایران بعد از تحریم»، مطالعات رسانه‌ای، شمارۀ 38: 67-82.
  • وحیدی، موسی‌الرضا (1398)، «ظرفیت‌سازی نهادی و طراحی راهبرد دیجیتالی: راهکار افزایش کارآمدی دیپلماسی در قبال رسانه‌های ارتباطی- اجتماعی»، فصلنامۀ سیاست خارجی، شمارۀ 4: 55-70.
  • یادگاری، مهدی و محمدحسن منتظر قائم (1397)، «تحلیل روایت فیلم مستند سیاسی (مطالعۀ موردی: فیلم مستند «به روایت دربار» و «ایران و غرب»، فصلنامۀ رسانه‌های دیداری و شنیداری، شمارۀ 28: 151-178.

 

 

  • Arquilla, J., & Ronfeldt, D. F. (Eds.) (2001), “Networks and netwars: The future of terror, crime and militancy”, National Defense Research Institute (RAND), 378,78
  • Biggart, N. W., & Delbridge, R. (2004), “Systems of exchange”, Academy of Management Review, No. 1: 28-49.
  • Braian, O. L. (2017), “The age of Twitter: Donald J. Trump and the politics of debasement”, Critical Studies in Media Communication,No. 1: 59-68.
  • Castells, M. (2007), “Communication, power and counter-power in the network society”, International Journal of Communication, No. 1: 29.
  • Castells, M. (2013), “Communication power”, 2nd edition, Chadvic, Journal of Communication, No. 64: 242.
  • Duncombe, C. (2017), “Twitter and transformative diplomacy: social media and Iran–US relations”, International Affairs, No. 93: 3.
  • Duncombe, C. (2017), “Twitter and challenges of digital diplomacy”, Review of International Affairs, No. 2: 91-100.
  • Duncombe, C. (2015), “Representation, recognition and foreign policy in the Iran–US relationship”, International Affairs, No. 90: 10.
  • Duncombe, C. (2019), “The politics of Twitter: emotions and the power of social media”, International Politics Sociology, 13: 409-429.
  • Global peace Index (2016), Global peace index, Available at: http://162.243.170.40/#/page/indexes/global-peace-index
  • Hasaniyafar, A., & Abbaszadeh Marzbali, M. (2021), “Cyberspace challenge of ethnic numbering identity and its solution”, Geopolitical Quarterly, No. 61: 178-213. (In Persian)
  • https://www.nytimes.com/interactive/2019/11/02/us/politics/trump-twitter-residency.html
  • Miskimmon, A., O’Loughlin, B., & Roselle, L. (2013), “Strategic narratives: Communication power and the new world order”, Politics and Society, Vol. 3: 57.
  • Miskimmon, A., O’Loughlin, B., & Roselle, L. (2017a), “Forging the world: Strategic narratives and international relations”, University of Michigan Press, p. 1–22.
  • Nye, J. (2017), “Soft power: the origins and political progress of a concept”, Palgrave Communications, No. 1: 1-3.
  • Nye, J. S. (2004), “Soft power: The means to success in world politics”, Public Affairs, No. 58: 17.
  • P. (2002), “Social Capital and Democracy: An Interdependent Relationship”, American Sociological Review, No. 2: 254-277.
  • Roselle, L., Miskimmon, A., & O’Loughlin, B. (2014), “Strategic narrative. A new means to understand soft power”, Media, War & Conflict, No. 1: 70–84.
  • Social Capital Index (2021), www.solability.com/the-global-sustainable-competitiveness-index/the-index/social-capital
  • Solomon, T. (2014), “The affective underpinnings of soft power”, European Journal of International Relations, 3: 720–741.
  • World Bank (2014), Capital in operational at worldbank.org