سنجش میزان همبستگی ملی در میان اقوام آذری و ترکمن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری، گروه مدیریت و برنامه‌ریزی فرهنگی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات

2 دانشیار گروه فرهنگی مرکز تحقیقات استراتژیک

3 استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

4 دانشیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

چکیده

همبستگی از نگاه سیاستگذاری مجموع روندهایی است که به تقویت احساس تعلق افراد به اجتماع خود و افزایش احساس عضویت آن‌ها در یک اجتماع منجر می‌شود. ایجاد همبستگی ملی در یک جامعه مانند ایران اهمیت زیادی دارد؛ زیرا ایران کشوری چندقومیتی است و مبحث همبستگی ملی در ابعاد امنیتی و انسجام کشور اهمیت دارد. در پژوهش حاضر، شاخص‌های همبستگی ملی و عوامل مؤثر بر میزان همبستگی ملی بررسی شده است. ابعاد مختلف و مهم در بحث همبستگی ملی عبارت‌اند از: عواطف و پیوند فرهنگی، تعهدات ملی، ارتباطات و تعاملات اجتماعی، مشارکت و همکاری، وفاق در ارزش‌ها و کنترل جامعه بر فرد (نظام سیاسی). به همراه بحث همبستگی ملی، قوم‌گرایی و رابطة آن با همبستگی ملی نیز سنجیده شده است. بدین‌ترتیب، همبستگی ملی در تبریز و گنبدکاووس در میان دو قومیت آذری و ترکمن سنجیده شده است. روش مورد استفاده در این پژوهش پیمایش است و جامعة نمونه نیز از طریق روش کوکران 384 نفر به‌دست آمده است. طبق نتایج پژوهش، همبستگی و قوم‌گرایی در میان قوم آذری سطح بالایی دارد؛ به‌طوری‌که میانگین همبستگی آذری‌ها 51/3 و قوم‌گرایی‌شان 01/4 است. همچنین، در میان قوم ترکمن همبستگی ملی با میانگین 92/3 و قوم‌گرایی با میانگین 13/4 در سطح بالایی قرار دارند. در مقایسة میان دو قوم همبستگی ملی قوم ترکمن بیشتر و به همین نسبت قوم‌گرایی این قوم بیشتر از قوم آذری است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

An Evaluation of the National Solidarity among Ethnics of Azeri and Turkmen

نویسندگان [English]

  • Neda Khojasteh Nejad 1
  • Ebrahim Hajiani 2
  • Seyed Reza Salehi Amiri 3
  • Nematullah Fazeli 4
1 PhD candidate of management and cultural planning, Islamic Azad University, Science and Research Branch
2 Associate professor of cultural planning, Center for Strategic Researches
3 Associate professor of cultural planning, Center for Strategic Researches
4 Associate professor of Institute for Humanities Studies
چکیده [English]

This paper examines the concept of nation solidarity in Iran. According to policymaking view, solidarity is a set of procedures for increasing people’s sense of belonging to their societies. In Iran, the ethnical diversity is considered very crucial. National solidarity has two important dimensions, the security and the coherence. This paper studies the important cultural variables of affections, national commitment, social interactions cooperation and collaboration, consensus in values, and political system. These variables were examined among two Iranian cities: Tabriz for Azeris and Gonbad Kavus for Turkmens. The research was conducted using a mix method with a sample of 384 people. Also in this research, there were examined the relationship between respondents national solidarity and ethnic tropism. Results showed that the National Solidarity and Ethnic Tropism are very intense between Azari and Turkman ethnics. Also, based on the results, trust in the political system had some weaknesses among Azeris and Turkmens ethnics.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ethnic Tropism
  • National Commitment
  • National Solidarity
  • trust

مراجع

  1. اخترمحققی، مهدی (1385)، سرمایۀ اجتماعی، ناشر مهدی اختر محققی.
  2. اسمیت، آنتونی (1383)، ناسیونالیسم، نظریه، ایدئولوژی، تاریخ، ترجمة رضا خلیلی و منصور انصاری، تهران: تمدن ایرانی.
  3. بازرگان، عباس، سرمدی، زهره و حجازی، الهه (1376)، روش‌های تحقیق در علوم رفتاری، تهران: نشر آگه.
  4. برتون، رولان (1392)، قوم‌شناسی سیاسی، ترجمة ناصر فکوهی، تهران: نی.
  5. بشیریه، حسین (1384)، عقل در سیاست، تهران: فرهنگ معاصر.
  6. بیرو، آلن (1380)، درآمدی بر دایره‌المعارف علوم اجتماعی، ترجمة باقر ساروخانی، تهران: کیهان.
  7. پازکی‌زاده، زهرا و تیشه‌یار، ماندانا (1389)، «چالش‌های ارتباطی در روابط میان‌فرهنگی»، تدبیر، شمارة 219: 13-21.
  8. حاجیانی، ابراهیم (1390)، «شاخص‌های همبستگی اجتماعی و تأثیر دانشگاه آزاد اسلامی»،مطالعات ملی، شمارة 1: 115-140.
  9.                    (1392)، جامعه‌شناسی هویت ایرانی، تهران: پژوهشکدة تحقیقات استراتژیک.
  10. دورین، پاتریک و توماس، فرارو (1386)، مسألۀ همبستگی نظریه‌ها و مدل‌ها، ترجمة علی مرشدی‌زاده، تهران: تمدن ایران.
  11. زاهدی مازندرانی، محمدجواد؛ شیانی، ملیحه و علی‌پور، پروین (1392)، «تأثیرگذاری هنجارهای مشارکتی بر رفاه اجتماعی»، رفاه اجتماعی، شمارة 52: 33-64.
  12. صالحی ‌امیری، سیدرضا (1388)، انسجام ملی و تنوع فرهنگی، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک.
  13. فرهادی، محمد و کاظمی، علی (1392)، «توسعۀ اقتصادی اجتماعی، قومیت و مشارکت سیاسی»، مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، شمارة 3: 571-597.
  14. فرهمند، مهناز؛ سعیدی مدنی، سیدمحسن و سهندی خیلفه کندی، مهناز (1394)، «مطالعة تطبیقی انسجام اجتماعی بین دو قومیت آذری و کرد (مورد مطالعه: شهرهای سنندج و تبریز)»، بررسی مسائل اجتماعی ایران، شمارة 17: 95-122.
  15. قمری، داریوش (1384)، همبستگی ملی در ایران، تهران: تمدن ایرانی.
  16. موسوی، میرطیب (1389)، «اندیشۀ سرمایۀ اجتماعی: وفاق اجتماعی، توسعۀ سیاسی و امنیت ملی»، علوم سیاسی، شمارة 13: 115-138.
  17. مقصودی، مجتبی (1390)، نهادهای اجتماعی و همبستگی ملی، تهران: نشر تمدن ایرانی.
  18. نظری، علی اشرف و سازمند، بهاره (1394)، «مدل‌ها و الگوهای مدیریت تنوعات هویتی و قومی: ارائۀ راهکارهایی برای ایران»، سیاستگذاری عمومی، شمارة 1: 107-129.
    1. Banting, K., Kymlicka, W. and Triandafyllidou, A. (2014), “The Strains of Commitment: The Political Source of Solidarity in Diverse Societies”, Recode Scientific Report for Science Meeting, No. 5316: 1-8.
    2. Cureton, A (2012), “Solidarity and Social Moral Rules”,Ethical Theory and Moral Practice, No. 5: 691–706.
    3. Gaztambide and Fernandez, R. A. (2012), “Decolonization and the Pedagogy of Solidarity”, Decolonization: Indigeneity Education 8 Society, No. 1: 4-67.
    4. Heckathorn, D. D. and Rosenstein, J. E. (2002), “Group Solidarity as the Prouduct of Collective Action: Creation of Solidarity in a Population of Injection Drugusers”, Group Cohesion Trust, No. 19: 37-66.
    5. Levy, T. J. (2015), Against  Fraternity:  Democracy  Without  Solidarity.”  Duke  Law, Berkeley.  University  of  Tulsa  . Thematic conference: European University Institute conference on “The Strains of Commitment,” February 2014. Annual .meeting: APT, 2015.
    6. Miller, E. (2005), Solidarity Economics Strategies for Building New Economies from the Bottom-up and the Inside-out, Grassroots Economic Organizing (GEO) Collective. socioeco.org.
      1. Miller, E. (2010), Solidarity Economy: Key Concepts and Issues, Kawano, E., Masterson, T. and Teller-Ellsberg, J. (Eds), Solidarity Economy I: Building Alternatives for People and Planet, Center for Popular Economics: Amherst, MA. socioeco.org.
      2. Norton, A. and Haan, A. D. (2013), “Ocial Cohesion: Thearetical Debates and Practical Applications with Respect to Jobs”, Back Ground Paper for the World Development Report, No. 30: 2-38.
      3. Tuomela, R. and Tuomela, Maj (2003), “Acting as a Group Member and Collective Commitment”, Protosociology, No. 18: 7-65.
      4. Tokman, V. E. (2007), “The Informal Economy,in Security and Social Cohesion in Latin America”, International Labour Review, No. 1-2: 81–107.
      5. Dixit, Varsha  and. Bhati,Monika. (2012), “A Study about Employee Commitment and Its Impact on Sustained Productivity in Indian”, Auto-Component Industry European Journal of Business and Social Sciences, No. 6: 34-51.
مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران
دوره 6، شماره 3
مهر 1396
صفحه 495-515

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار