مؤلفه‌های اجتماعی‌ـ فرهنگی و بی‌اعتنایی اجتماعی (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه‌های کردستان و پیام نور)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور

2 دبیر آموزش و پرورش و کارشناس ارشد جامعه‌شناسی

چکیده

بی‌اعتنایی اجتماعی حلقة حایل دوگانگی توسعه‌ـ توسعه‌نیافتگی در جوامع مدرن است. بی‌اعتنایی نوعی تلقی بدبینانه و احساس بدگمانی، حالتی انزواگرایانه، روندی منفعلانه، و به عبارت بهتر نوعی افسردگی اجتماعی است. از این‌رو، از منظر آسیب‌شناختی، بی‌اعتنایی نوعی بیماری اجتماعی شناخته می‌شود. اهمیت مطالعة بی‌اعتنایی اجتماعی در پیامدهای نامناسب آن در مسیر توسعه است. از این‌رو، پژوهش حاضر با نگاهی جامعه‌شناختی و با استفاده از نظریه‌های پیلیاوین، لاتانه و دارلی، آگوستین پوندس، ملوین سیمن، و پژوهشگران دیگر در پی مطالعة بی‌اعتنایی اجتماعی بین دانشجویان و سنجش عناصر تبیین‌کنندة آن است. روش پژوهش توصیفی غیرآزمایشگاهی از نوع همبستگی و با استفاده از تکنیک پیمایش است. جامعة آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه کردستان (7500 نفر) و دانشگاه پیام نور مرکز سنندج (7110 نفر) تشکیل دادند. حجم نمونه 374 بود که بر اساس روش نمونه‌گیری طبقه‌ای، متناسب با حجم، مطالعه شد. نتایج آزمون فرضیه‌ها بیانگر این است که بین متغیر بیگانگی اجتماعی و میزان بی‌اعتنایی اجتماعی دانشجویان رابطة معنادار و مستقیم و بین متغیرهای اثربخشی اجتماعی، اعتماد اجتماعی، و رضایت اجتماعی و میزان بی‌اعتنایی اجتماعی دانشجویان رابطة معنادار و معکوسی وجود دارد. میزان بی‌اعتنایی اجتماعی دانشجویان پسر بیشتر از دانشجویان دختر است. همچنین، نتیجة تحلیل رگرسیونی بیانگر این است که متغیرهای بیگانگی اجتماعی، اثربخشی اجتماعی، و اعتماد اجتماعی 42 درصد از واریانس بی‌اعتنایی اجتماعی دانشجویان دانشگاه‌های مورد مطالعه را تبیین می‌کند. در این مدل مهم‌ترین و تأثیرگذارترین عاملْ متغیر بیگانگی اجتماعی است. این عامل 44 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین می‌کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Socio-cultural factors and social Apathy (Case Study: Kurdistan University of Payam Noor)

نویسندگان [English]

  • Yaghoub Ahmadi 1
  • Amir Majidi 2
1
2
چکیده [English]

According to many scholars, social Apathy is considered retaining ring dichotomy development-underdevelopment in modern societies. Indeed, Apathy is a kind of cynical and feeling paranoid, a passive process and social depression. From the perspective of cognitive impairment, apathy in society is recognized as a social disease. As opposed to that regardless of any social and altruism in social and individual life, health symptoms and social dynamics. The importance of social apathy is from outcomes in the course of development. Thus, this study sought to look at the sociological study of social indifference among students and assess its determining factors.
This paper is a descriptive study by survey. The questionnaires with suitable structures validity (based on Kronbagh’s coefficient of Alfa) have been distributed among the respondents. The population is the students in two universities of PayameNoor and Kurdistan. The sample size based on Kockran formula is 374.
Hypothesis test results indicate that a significant relationship between social alienation and students of social apathy and direct correlation between social efficacy, social trust and social satisfaction is an inverse relationship between students' social apathy. Social apathy of male students is higher than female students. The results of the regression analysis indicated that the variables of social alienation, social efficacy, social trust explain 42% of variance of students social apathy that in this model the most important factor is social alienation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • apathy
  • Social alination
  • trust
  • Social effectiveness
  • Gender