نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار، گروه ارتباطات علم و فناوری، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و ارتباطات، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
2 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت رسانه، پژوهشکده مطالعات فرهنگی و ارتباطات، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
چکیده
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
نویسندگان [English]
Introduction: This study is about the conflict between children's interests or needs in using smartphones and parents' concerns in this regard. The reason for parents' concerns is the insufficient knowledge about the relationship between children and media and parents' confusion about their role in shaping this relationship due to the lack or absence of relevant scientific studies and the emphasis on the lack of benefits of the media-child relationship in the research literature. The purpose of this study is to determine the nature of 9- to 11-year-old children's interaction with smartphones during this period as mediated by their parents' parenting style.
Method: This study uses a qualitative inquiry with a phenomenological approach. Children's perceptions are obtained through semi-structured interviews. Samples are selected through the "snowball" method. Participants will be divided into two groups of 24: (a) children aged 9, 10, and 11, including 2 girls aged 9 and two boys of the same age, two 10-year-old girls and two 10-year-old boys, and the other four are two girls and two boys aged 11. (b) Parents who are the children's own parents so that the parent-child relationship can be closely examined. Due to the limitations of the pandemic, the interview will be conducted online. The theory-based approach of content analysis according to Brown and Clark's method is used to analyze the data.
Findings: Based on Bruno Latour's actor-network theory, anything that has the power to change something is an actor, and there is no difference between humans, other living beings, and objects in the world. Actors interact with each other by connecting and negotiating, and this changes actors (Latour, 1996). Since the nature of these actors emerges from the relationship between them, our results in the children's smartphone network are: 1. Children's smartphone interaction activities are divided into five thematic categories: (a) education, (b) games and entertainment, (c) culture, (d) social media interaction (e) autonomous interactions. 2. Parenting style is divided into four thematic categories: (a) guidance and support, (b) monitoring the child's actions, (c) strengthening the child's active independence, (d) limiting the child's active behavior. 3. Smartphone actions are divided into five thematic categories: (a) changing the nature of education, (b) changing the essence of the child-parent relationship, (c) changing the essence of entertainment, (d) interacting with the child, (e) changing the essence of the child's activity.
Conclusion: The results show that in the interaction between childand smartphone, it is neither the child nor the media, but the network that is crucial. A strict parenting style is not effective and the child needs a flexible parenting style. The variable nature of the sequential connections of the components in the network gives the child variable identities. Children's interaction with the smartphone is unpredictable due to the fluid nature of the smartphone, and in this instability, children need the opportunity to act autonomously in this interaction.
کلیدواژه‌ها [English]
اجاق، سیده زهرا و واعظ، سپیده (1396)، «نقش سواد رسانه‌ای در حل تعارض نقشی-هویتی کودکان مورد مطالعه: مخاطبان کودک کارتون مرد عنکبوتی»، مجلۀ جهانی رسانه، دورۀ دوازدهم، شمارۀ 1: 21-38.
انواری، محمدرضا و کرم‌اللهی، نعمت‌الله (1397)، «بررسی انتقادی مبانی معرفتی نظریۀ کنشگر شبکه»، معرفت فرهنگی اجتماعی، دورۀ نهم، شمارۀ 3: 35-54.
بخشی‌زاده، حسن (1400)، «ارتباط مصرف رسانه‌ای و ترس از ارتکاب جرم در میان شهروندان شهر تهران»، فصلنامۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، دورۀ دهم، شمارۀ 1: 277-312.
جمشیدیها، غلامرضا و شعبان، مریم (1399)، «شرق‌شناسی وارونۀ حقوق کودک با تأکید بر حقوق کودک ایرانی-اسلامی»، فصلنامۀ مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، دورۀ نهم، شمارۀ 4: 967-994.
خانیکی، هادی، شاه‌حسینی، وحیده و نوری‌راد، فاطمه (1395)، «تبیین الگوی آموزش سواد رسانه‌ای در نظام آموزش و پرورش»، فصلنامۀ رسانه، دورۀ بیست‌وهفتم، شمارۀ 1: 5-22.
شریف‌زاده، رحمان (1397)، مذاکره با اشیا: برونو لاتور و نظریۀ کنشگر-شبکه، تهران: نشر نی.
کورسارو، ویلیام (2005)، جامعه‌شناسی کودکی، ترجمۀ علیرضا کرمانی و مسعود رجبی اردشیری، تهران: ثالث.
عابدی جعفری، حسن، تسلیمی، محمدسعید، فقیهی، ابوالحسن و شیخ‌زاده، محمد (1390)، «تحلیل مضمون و شبکۀ مضامین: روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در داده‌های کیفی»، اندیشۀ مدیریت راهبردی، شمارۀ 10: 151-198.
عبداللهیان، حمید و اجاق، سیده زهرا (1392)، «فراخواندن مخاطبان از سوی متون علمی-عمومی»، مطالعات فرهنگ-ارتباطات، دورۀ چهاردهم، شمارۀ 24: 7-25.
عظیمی، محمدحسن و شکرخواه، یونس (1394)، «کودک، رسانه و ارتباط متقابل»، علوم و فنون مدیریت اطلاعات، سال سیزدهم، شمارۀ 52: 69-94.
محمدی، شادی و حیدری‌مقدم، غلامحسین (1391)، «بازسازی و بررسی مقومات متافیزیکی نظریۀ عامل شبکۀ لاتور»، ذهن، شمارۀ 52: 139-172.
هاشمیان، سید محمدحسین و انواری، محمدرضا (1397)، «دلالت‌های نظریۀ کنشگر-شبکۀ برونو لاتور در سیاست‌گذاری فرهنگی: تعامل فناوری و انسان در سیاست‌گذاری»، دین و سیاست فرهنگی، دورۀ پنجم، شمارۀ 1: 37-64.
Wang, R., Bianchi, S. M., & Raley, S. B. (2005), Teenagers’ Internet use and family rules: A research note, Journal of Marriage and Family, Vol. 67, No. 5: 1249-1258
)