بررسی سیاست زمانی حاکم بر تقویم ایران در سال‌های پس از انقلاب اسلامی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیئت‌علمی دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکتری بررسی مسائل اجتماعی ایران، دانشگاه الزهرا

چکیده

پژوهش حاضر به بررسی سیاست‌گذاری‌های جمهوری اسلامی ایران درمورد زمان، از خلال توجه به تقویم می­پردازد. تمامی حکومت‌ها برای تعریف هویت خود و مشروعیت­یافتن از این طریق، نیازمند مشخص­کردن مرزهای خود در مکان و یافتن جایگاه خود در زمان هستند. تقویم یکی از مؤلفه‌هایی است که سیاست‌های زمانی در قالب آن نمود می‌یابد. تغییرات دائمی در تقویم ایران، تورم بیش از حد مناسبت‌ها و ایجاد نهادی خاص برای تعیین مناسبت‌ها و نظارت بر تقویم، نشانگر توجه جمهوری اسلامی به تقویم ایران و سیاست‌های مشخصی است که بر آن اعمال می‌شود. رویکرد نظری پژوهش پیش­رو از نظریات دورکیم درمورد تمایزگذاری میان دو زمان قدسی و عرفی، نظریة حافظة جمعی هالبواکس و دیدگاه اریک هابزبام درمورد برساخت حافظه و سنت به­وسیلۀ حکومت‌ها اخذ شده است. برای بررسی سیاست‌های حاکم بر تقویم ایران، از روش تاریخی و مطالعة اسناد و مدارک موجود در شورای فرهنگ عمومی استفاده شد. یافته‌های پژوهش بیانگر وجود سیاستی است که بیش از هر چیز، رو به‌ گذشتۀ جامعه دارد و تلاش می‌کند روایتی خاص را براساس منافع و شرایط زمان حال خود از گذشته ارائه دهد. مناسبت‌های تقویم بر این مبنا انتخاب شده‌اند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Study of Politics of Time in Iran’s Calendar after the Islamic Revolution

نویسندگان [English]

  • Sara Shariati 1
  • Zohreh Soroushfar 2
1 Associate Professor, Department of Sociology, University of Tehran, Iran
2 Ph.D. Student of Sociology, Alzahra University, Tehran, Iran
چکیده [English]

This research is to study the policies of the Islamic Republic of Iran about time through calendar. Governments all over the world need to set their boundaries in place and determining their seat in time, to define their identity and gain legitimacy. Calendar is a means which politics of time are reflected in its frame. Continues changes of calendar, congestion of anniversaries, and establishing a special institute to fix anniversaries and supervising on it, shows the government attention to calendar and special policies run on it. This research’s theoretical approach includes Durkheim’s theory of distinction between sacred and profane times, Halbwachs’ theory of collective memory and Hobsbawm’s theory of invention of tradition. In order to study the policies run on Iran’s calendar, the historical method was employed and the documents in general culture council were perused. Research findings indicate a policy most focusing on the society’s past, which tries to deliver a special narrative of the society, based on its interests and its present situation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • calendar
  • Collective Memory
  • Extraordinary Time
  • Ordinary Time
  • Politics of Time
  • اریکسون تروند برگ (1385)، تاریخ زمان، ترجمة اردشیر اسفندیاری، تهران: نشر پرسش.
  • ببی ارل (1386)، روش‌های تحقیق در علوم اجتماعی، ترجمة رضا فاضل، تهران: انتشارات سمت.
  • دورکیم امیل (1384)، صور بنیانی حیات دینی، ترجمة باقر پرهام، تهران: نشر مرکز.
  • رفیع‌پور فرامرز (1382)، تکنیک‌های خاص تحقیق، تهران: شرکت سهامی انتشار.
  • ساروخانی باقر (1377)، روش‌های تحقیق در علوم اجتماعی، تهران: انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  • فلیک اووه (1387)، درآمدی بر روش تحقیق کیفی، ترجمۀ هادی جلیلی، تهران: نشرنی.
  • هلد دیوید (1386)، شکل‌گیری دولت مدرن، ترجمۀ عباس مخبر، تهران: نشر آگه.

 

  • Allen,N.J., Pickering & Watts Miller (1998), On Durkheim's Elementary Forms of Religious Life, London: Routledge.
  • Bloor, M. & Wood (2006), Keywords in Qualitative Methods: A Vocabulary of Research Concepts,London: Sage Publication.
  • Bradatan, Costica (2005), “A Time of Crisis A Crisis of (the Sense of) Time: The Political Production of Time in Communism and Its Relevance for the Post communist Debates”, London: Sage.in East European Politics & Societies, No 1: 260-290.
  • Cossu,A. (2010) “Durkheim's argument on ritual,commemoration and aesthetic life: A classical legacy for contemporary performance theory?”, Journal of Classical Sociology,No 1: 33-49.
  • Daniel,Elton L. & Mahdi. (2006), Culture and Customs of Iran, Greenwood Press.
  • Halbwachs, M.(1992), On collective memory, Trans. By Lewis A.Coser, University of Chicago Press.
  • Hobsbawm, E. & Ranger (2000), The Invention of Tradition, United Kingdom: Cambridge University Press.
  • Misztal, B.A. (2003a), Durkheim on Collective Memory, London: Sage in Journal of Classical Sociology.
  • Misztal, B.A. (2003b), Theories of social Remembering, Open University Press.
  • Misztal, B.A. (2004), “The Sacralization of Memory”, Sage: European Journal of Social Theory, No 1: 67-84.
  • Zerubavel, E. (1981), Hidden Rhythms: Schedules and Calendars in Social Life. Chicago: University of Chicago Press.