TY - JOUR ID - 73412 TI - تحلیل تعارض در سیاستگذاری اجتماعی؛ بررسی فرایند تدوین قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی JO - مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران JA - JISR LA - fa SN - 2322-5254 AU - امیدی, رضا AD - استادیار دانشکدة علوم اجتماعی، دانشگاه تهران Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 8 IS - 3 SP - 639 EP - 668 KW - تعارض KW - جهت‌گیری تعارض KW - راهبرد KW - سیاستگذاری اجتماعی KW - نظام جامع DO - 10.22059/jisr.2019.289806.941 N2 - بحث طراحی ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی، نخستین‌بار در سال 1377 مطرح شد؛ اما فرایند نهایی ‌شدن آن، حدود شش سال به‌طول انجامید. قانون ساختار از نوع قوانین تأسیسی است و با تصویب آن، ارکانی نظیر وزارت رفاه و تأمین اجتماعی و شورای عالی رفاه و تأمین اجتماعی تأسیس شدند و تغییراتی در سازمان‌دهی حوزۀ رفاه و تأمین اجتماعی رخ داد؛ اما این قانون، در اجرا با چالش‌هایی اساسی مواجه شد و به‌تدریج، ابتدا براساس مصوبه‌ای در سال 1386 حوزۀ امدادی منفک شد، سپس وزارت رفاه و تأمین اجتماعی در دو وزارتخانۀ کار و امور اجتماعی و تعاون ادغام و شورای عالی رفاه و تأمین اجتماعی نیز منفعل شد. در این مقاله، بر تحلیل ماهیت تعارض در فرایند تدوین این قانون تمرکز شده و پرسش اصلی این است که «عامل‌های مولد تعارض برای بازیگران مختلف چه عامل‌هایی بوده و این بازیگران چه راهبرد‌هایی را برای مواجهه با آن برگزیده‌اند؟». براساس رویکرد روش‌شناسی تفسیریِ ‌انتقادی، داده‌های پژوهش از راه مصاحبه با دست‌اندرکاران اصلی طراحی نظام جامع و مطالعة مذاکرات مجلس شورای اسلامی در زمان تصویب لایحه گردآوری و تحلیل شده است. براساس یافته‌های پژوهش، تعارض‌های ساختاری و منفعتی هم‌پوشانی زیادی با هم داشته و به‌همراه تعارض پارادایمی، بیشترین تأثیر را بر فرایند طراحی ساختار نظام جامع داشته‌اند. UR - https://jisr.ut.ac.ir/article_73412.html L1 - https://jisr.ut.ac.ir/article_73412_e00df85392293759a16d8c68b3d3a770.pdf ER -