%0 Journal Article %T دینداری و رضایت از زندگی در ایران %J مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران %I موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران (تاسیس 1337) %Z 2322-5254 %A نصر اصفهانی, آرش %A روزخوش, محمد %A دریس, پویا %D 2018 %\ 12/22/2018 %V 7 %N 4 %P 627-648 %! دینداری و رضایت از زندگی در ایران %K ارزش‌ها و نگرش‌ها %K بهزیستی ذهنی %K دینداری %K رضایت از زندگی %K رگرسیون لجستیک %R 10.22059/jisr.2018.270292.778 %X احساس رضایت از زندگی و عوامل مؤثر بر آن، از موضوعات مورد توجه محققان در شاخه‌های مختلف علمی بوده است. در میان عوامل مختلف، به باورها و اعمال مذهبی به‌عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار بر ارزیابی مثبت از شرایط زندگی پرداخته شده است. بر همین اساس، این تحقیق به بررسی ارتباط میان رضایت از زندگی و سطح دینداری در جامعۀ ایران می‌پردازد. با استفاده از داده‌های موج سوم پیمایش ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان، اثر متغیرهای توکل به خدا، پایبندی به نماز و حضور در مسجد، به‌عنوان مؤلفه‌هایی از دو بعد اعتقادی و مناسکی (فردی و جمعی) دینداری بر میزان احساس خوشبختی افراد به‌وسیلۀ مدل رگرسیونی مطالعه شد. نتایج نشان می‌دهد میزان احساس خوشبختی در ایران، در میان شیعیان و اهل تسنن تفاوتی ندارد. به‌علاوه یافته‌های مدل‌های رگرسیونی بیانگر آن است که در سطح ملی، هر سه متغیر توکل به خدا، پایبندی به نماز و حضور در مسجد، با دینداری رابطۀ مستقیم و معنادار دارند. در نمونۀ کوچک‌تر استانی (استان تهران)، چنین رابطه‌ای تأیید نمی­شود و متغیرها ارتباط معناداری با احساس خوشبختی نشان نمی‌دهند. این اختلاف در یافته‌ها ممکن است ناشی از محدودیت‌های آماری یا نداشتن شناخت لازم از نحوۀ ارتباط میان دینداری و احساس رضایت از زندگی در جامعۀ ایران باشد. %U https://jisr.ut.ac.ir/article_69725_60db6adc90e38b93602a46bf890c2d36.pdf