%0 Journal Article %T ارتباط احساس محرومیت نسبی با همبستگی اجتماعی بین جوانان شهر تهران %J مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران %I موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران (تاسیس 1337) %Z 2322-5254 %A رستگار خالد, امیر %A محمدی, میثم %A اسماعیل بیگی, معصومه %D 2014 %\ 11/22/2014 %V 3 %N 3 %P 473-495 %! ارتباط احساس محرومیت نسبی با همبستگی اجتماعی بین جوانان شهر تهران %K احساس محرومیت نسبی %K گروه مرجع %K نابرابری %K نظم %K همبستگی اجتماعی %R 10.22059/jisr.2014.53152 %X همبستگی اجتماعی بر هماهنگی و هم‏آوایی افراد یک جامعه دربارۀ موضوعی مشخص دلالت دارد. چنان‏چه افراد جامعه‌ای دربارۀ اصول و قواعد اجتماعی خود به توافقی جمعی دست یابند، آن جامعه به همبستگی اجتماعی یا توافق دست یافته است. در این پژوهش، محرومیت نسبی یکی از عوامل مهم و مؤثر بر همبستگی اجتماعی به‌شمار می‌رود. برای بررسی ارتباط بین دو مفهوم احساس محرومیت نسبی و همبستگی اجتماعی بین جوانان شهر تهران، پرسشنامه‎‏ای با سه بخش برای سنجش همبستگی اجتماعی، احساس محرومیت نسبی و ویژگی‏های جمعیت‏شناختی پاسخگویان تدوین و بین نمونه‏ای با تعداد384 نفر (محاسبه براساس فرمول کوکران) پخش شد. این نمونه‌ها از مناطق 6، 10 و 17 شهر تهران انتخاب شدند. آزمون فرضیه‌ها، ارتباط بین متغیرهای جنس و اشتغال با همبستگی اجتماعی را تأیید کرد اما متغیرهای سن، تأهل، تحصیلات و منطقۀ سکونت بی‌ارتباط با همبستگی اجتماعی بودند. آزمون فرضیه‌های اصلی پژوهش نیز ارتباطی معکوس بین دو احساس محرومیت ادراکی و نسبی با همبستگی اجتماعی را نشان می‏دهد؛ بدین معنا که هرچه درک و احساس پاسخگویان از سطح محرومیت خود در مقایسه با دیگران بیشتر باشد، اندازۀ همبستگی در جامعه کاهش می‏یابد. %U https://jisr.ut.ac.ir/article_53152_72e8a6710392b6d4bffa350731208393.pdf